Η πρώτη περίπτωση του συνδρόμου Cornelia de Lang τεκμηριώθηκε το 1916 από τον Wilfred Robert Brockmann. Η δεύτερη το 1933 από την Ολλανδή παιδίατρο Cornelia Catherina de Lange και από αυτήν ονομάστηκε η διαταραχή, αν και παλαιότερα ονομαζόταν σύνδρομο Brockmann-de Lange και είναι γνωστό στην καθομιλουμένη ως Νανισμός του Άμστερνταμ ή Σύνδρομο Bushy. Σήμερα, το σύνδρομο Cornelia de Lange αναφέρεται με το ακρωνύμιο CdLS.
Το σύνδρομο Cornelia de Lange είναι μια γενετική διαταραχή που εμφανίζεται από τη γέννηση, αν και δεν διαγιγνώσκεται πάντα από τη γέννηση. Ενώ υπάρχει μια κληρονομική πτυχή στο σύνδρομο Cornelia de Lange και η μετάλλαξη σε συγκεκριμένα γονίδια μπορεί να υποδηλώνει πρότυπα κληρονομικότητας, οι περισσότερες περιπτώσεις προκύπτουν από μια νέα γενετική μετάλλαξη σε άτομα χωρίς οικογενειακό ιστορικό της πάθησης και στο 30% των περιπτώσεων η συγκεκριμένη αιτία είναι άγνωστο. Το σύνδρομο Cornelia de Lange επηρεάζει 1 στις 10.000-30.000 γεννήσεις ζωντανών γεννήσεων, αν και οι ειδικοί υποψιάζονται ότι πολλές ήπιες περιπτώσεις παραμένουν αδιάγνωστες.
Συγκεκριμένα, τα γονίδια που μεταλλάσσονται είναι τα NIPBL, SMC1A, HDAC8, RAD21, SMC3. Η μετάλλαξη παρεμβαίνει στο σύμπλεγμα συνοχής, μια ομάδα πρωτεϊνών που διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην κατεύθυνση της προγεννητικής ανάπτυξης. Τα συμπτώματα που προκαλούνται από τα SMC1A, RAD21 και SMC3 τείνουν να είναι πιο ήπια από αυτά που προκαλούνται από το NIPBL. Οι μεταλλάξεις HDAC8 μπορούν να συνδεθούν με συγκεκριμένες ανωμαλίες, όπως καθυστερημένο κλείσιμο της πρόσθιας λεπίδας, οδοντικά προβλήματα και μεγάλη απόσταση μεταξύ των ματιών και, όπως και με το NIPBL, τα άτομα μπορεί να έχουν σημαντική νοητική ανεπάρκεια.
Μια σειρά συμπτωμάτων προκαλούνται από το σύνδρομο Cornelia de Lange και αυτά μπορεί να ποικίλλουν από ήπια σε σοβαρά και περιλαμβάνουν, ανωμαλίες στα οστά του βραχίονα, τα χέρια και τα δάχτυλα. Τα χαρακτηριστικά του προσώπου μπορεί να παραμορφωθούν από τοξωτά φρύδια που συναντώνται συχνά στη μέση, ασυνήθιστα μακριές βλεφαρίδες, δόντια σε απόσταση μεταξύ τους και χαμηλά αυτιά. Άλλες εκδηλώσεις περιλαμβάνουν υπερβολικές σωματικές τρίχες, μικρά κεφάλια, προβλήματα ακοής και πεπτικού συστήματος και σχιστία υπερώας. Τα προβλήματα συμπεριφοράς είναι παρόμοια με αυτά που παρουσιάζονται μερικές φορές σε άτομα με αυτιστικό φάσμα.
Πολλά άτομα με σύνδρομο Cornelia de Lange δεν παρουσιάζουν σημάδια προβλημάτων συμπεριφοράς, σε άλλα μπορεί να είναι σοβαρά και περιλαμβάνουν αυτοτραυματισμό, αυτοδιέγερση, έντονη αντίδραση σε καθημερινά ερεθίσματα που συνεχίζονται μετά την απόσυρση του ερεθίσματος. Μπορεί να υπάρχει έλλειψη ευαισθησίας στον πόνο ή αυξημένη ευαισθησία σε αυτόν, τα οποία υποδηλώνουν υποκείμενα νευρολογικά προβλήματα. Η υπερκινητικότητα και το μικρό διάστημα προσοχής είναι συχνά παρόντες και οι φροντιστές σημειώνουν δυσρυθμικά ή ακανόνιστα μοτίβα στο φαγητό, τον ύπνο και τη συναισθηματική απόκριση. Ενώ πολλά από αυτά μπορούν να αντιμετωπιστούν από παιδίατρο με εμπειρία σε προβλήματα συμπεριφοράς, τα επίμονα ζητήματα πρέπει να αντιμετωπιστούν από έναν ψυχολόγο συμπεριφοράς ή παιδοψυχίατρο και αναπόφευκτα, τα σοβαρά και μακροπρόθεσμα προβλήματα συμπεριφοράς απαιτούν τη μακροπρόθεσμη δέσμευση ενός ειδικού.
Τα μικρά δόντια και τα δόντια που συνωστίζονται μεταξύ τους μπορεί να είναι συνέπεια της ανάπτυξης μικρής γνάθου σε άτομα με CdLS. Η οδοντική υγιεινή μπορεί να είναι προβληματική και να επιδεινωθεί από τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση όπου η παρουσία πεπτικών οξέων στο στόμα σαπίζει τα δόντια. Η πρώιμη οδοντιατρική επανεκτίμηση και η συνεχής θεραπεία και οι προληπτικές στρατηγικές μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση των περισσότερων προβλημάτων. Οι σχιστίες υπερώας είναι συχνές σε περιπτώσεις CdLS και αυτές μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα στον ακουστικό πόρο και επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις του αυτιού. Εάν η σχισμή της υπερώας αποκατασταθεί λίγο μετά τη γέννηση, μπορούν να αποφευχθούν προβλήματα με το φαγητό και την ομιλία που διαφορετικά θα μπορούσαν να εκδηλωθούν. Ωστόσο, η απώλεια ακοής μπορεί να κυμαίνεται από ήπια έως βαθιά και μπορεί να αλλάξει τις υπερωρίες. Οι στενοί ακουστικοί πόροι και οι δυσκολίες στη διεξαγωγή μιας ενδελεχούς εξέτασης λόγω της συμπεριφοράς του ασθενούς αποτελούν πρόκληση για κάθε ακουολόγο.
Στραβισμός, νυσταγμός, σοβαρή μυωπία και πτώση ή πτώση των ματιών έχουν παρατηρηθεί σε περιπτώσεις CdLS. Η έγκαιρη αξιολόγηση από έναν οπτομέτρη είναι το πρώτο βήμα για την εφαρμογή διορθωτικών ενεργειών για οποιοδήποτε οπτικό ελάττωμα έχει ο ασθενής. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι ορισμένα παιδιά με CdLS δεν εμφανίζουν φυσιολογική συμπεριφορά βλέμματος.
Έρευνες δείχνουν ότι μεταξύ 20%-30% των παιδιών με σύνδρομο Cornelia de Lange έχουν κάποια μορφή συγγενούς καρδιακού ελαττώματος. Οι σοβαρές καταστάσεις διαγιγνώσκονται εύκολα κατά τη γέννηση. άλλα λιγότερο σοβαρά ζητήματα είναι πιο δύσκολο να εντοπιστούν. Συνιστάται ανεπιφύλακτα η έγκαιρη παραπομπή όλων των μωρών CdLS σε παιδοκαρδιολόγο. Οι συγγενείς καρδιακές παθήσεις μπορεί να είναι ένας παράγοντας σε προβλήματα ανάπτυξης και έλλειψης αναστήματος.
Μόνο ένα μικρό ποσοστό ασθενών με Cornelia de Lange δεν παρουσιάζει δυσκολίες στην ομιλία. Οι περισσότεροι έχουν προβλήματα, όπως σφάλματα στην άρθρωση, χρήση υποκατάστατων ήχου ή παραμορφωμένα σύμφωνα, μπορεί επίσης να υπάρχει απραξία ομιλίας. Η πρώιμη παρέμβαση και η λογοθεραπεία μπορούν, σε πολλές περιπτώσεις, να οδηγήσουν σε σημαντική βελτίωση.
Η έναρξη της εφηβείας, σωματικά, συναισθηματικά και συμπεριφορικά είναι σύμφωνη με τα τυπικά άτομα, αν και οι εναλλαγές της διάθεσης και άλλα προβλήματα συμπεριφοράς μπορεί να είναι πιο σοβαρά. Οι φροντιστές πρέπει επίσης συχνά να εξετάζουν μεθόδους πρόληψης ανεπιθύμητων εγκυμοσύνων.
Τα άτομα με σύνδρομο Cornelia de Lange μπορεί να είναι ευαίσθητα στη θερμοκρασία, τη γεύση, την υφή, το περιβάλλον στο οποίο λαμβάνεται το φαγητό και από τους παρευρισκόμενους, συμπεριλαμβανομένων των ταΐστρων όταν αυτό είναι απαραίτητο. Η όρεξη μπορεί να επηρεαστεί από πεπτικά προβλήματα που αναφέρθηκαν προηγουμένως και άλλα γαστρικά προβλήματα, όπως έμετο και αέρια διάταση.
Η πρώιμη παρέμβαση και η εφαρμογή κατάλληλων ερεθισμάτων μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των ατόμων με CdLS. Μια μέση βαθμολογία IQ 53 για ασθενείς με CdLS προέκυψε από έρευνα που έγινε. Το 53 είναι στο εύρος που δείχνει μέτρια νοητική υστέρηση. Ωστόσο, το παιχνίδι σε τομείς δύναμης, όπως η οπτικο-χωρική μνήμη μέσω της χρήσης υπολογιστών και της απτικής διέγερσης έχει αποδειχθεί μια αποτελεσματική στρατηγική ανάπτυξης.
Η εκπαίδευση διαδραματίζει βασικό ρόλο παράλληλα με τα ιατρικά ζητήματα και είναι ζωτικής σημασίας για την αντιμετώπιση πολλών προβλημάτων. Τα εκπαιδευτικά σχέδια, η προσεκτική τοποθέτηση εκπαίδευσης όπου η διδασκαλία μπορεί να είναι μοναδική για το άτομο, βοηθώντας τους ασθενείς με CdLS να ελαχιστοποιήσουν τους σωματικούς περιορισμούς και τα προβλήματα τους και βοηθώντας τους να αναπτύξουν στο έπακρο τις δυνατότητές τους απαιτούν μια διεπιστημονική προσέγγιση από λογοθεραπευτές, φυσιοθεραπευτές, δασκάλους ιατρούς και φυσικά γονείς και φροντιστές.
Το Ίδρυμα Cornelia de Lange εδρεύει στο Avon Connecticut, παρέχει ένα δωρεάν πακέτο πληροφοριών κατόπιν αιτήματος και εργάζεται για την υποστήριξη οικογενειών, επαγγελματιών και άλλων.